بررسی اجمالی

روماتیسم (آرتریت روماتوئید) یک بیماری التهابی مزمن است که می تواند مفاصل شما را تحت تأثیر قرار دهد و در بعضی از افراد این بیماری می تواند به طیف گسترده ای از سیستم های بدن از جمله پوست، چشم‎ها، ریه‎ها، قلب و رگ های خونی آسیب برساند. اختلال خود ایمنی آرتریت روماتوئید زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بافتهای بدن خود حمله کند.

برخلاف آسیب ساییدگی آرتروز، روماتیسم بر روی مخاط مفاصل شما تأثیر می گذارد و باعث تورم و درد می شود که در نهایت می تواند منجر به فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل شود. التهاب همراه با روماتیسم همان چیزی است که می تواند به سایر قسمت های بدن نیز آسیب برساند و در حالی که انواع جدید داروها گزینه های درمانی را به طرز چشمگیری بهبود بخشیده اند، روماتیسم شدید هنوز هم می تواند باعث ناتوانی های جسمی شود.

 

 

علائم

علائم و نشانه های روماتیسم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مفاصل نرم، گرم و متورم
• سفتی مفصل که معمولاً صبح ها و بعد از بی تحرکی بدتر می‎شود
• خستگی، تب و از دست دادن اشتها

روماتیسم اولیه تمایل دارد ابتدا مفاصل کوچکتر شما را تحت تأثیر قرار دهد و به ویژه مفاصلی که انگشتان شما را به دستان و انگشتان پا را به پاها می چسباند. با پیشرفت بیماری علائم اغلب به مچ دست، زانو، مچ پا، آرنج، پهلو و شانه گسترش می یابد که در بیشتر موارد علائم در مفاصل یکسان در دو طرف بدن شما رخ می دهد.

حدود 40 درصد افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند علائم و نشانه هایی را نیز تجربه می کنند که مفاصل را درگیر نمی کند پس می تواند بسیاری از ساختارهای غیر مشترک را تحت تأثیر قرار دهد از جمله:

• پوست
• چشم ها
• ریه ها
• قلب
• کلیه ها
• غدد بزاقی
• بافت عصبی
• مغز استخوان
• رگ های خونی

علائم و نشانه های این بیماری از نظر شدت ممکن است متفاوت باشد و حتی ممکن است روزهایی هیچ کدام از علائم را نداشته باشید. دوره های افزایش فعالیت بیماری که شراره نامیده می شوند با دوره های بهبود نسبی متناوب می شوند و هنگامی که تورم و درد کمرنگ یا از بین می روند با گذشت زمان روماتیسم می تواند باعث تغییر شکل مفاصل و تغییر مکان از جای خود شود.

 

 

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت ناراحتی و تورم مداوم در مفاصل حتما از پزشک خود وقت بگیرید.

علل

روماتیسم هنگامی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما به لایه سینوویوم یا غشاء سینوویال که مفاصل شما را احاطه کرده اند حمله کند و التهاب حاصل از آن سینوویوم را ضخیم می کند و در نهایت می تواند غضروف و استخوان مفصل را از بین ببرد.

تاندون ها و رباط هایی که مفصل را به هم نزدیک می کنند ضعیف و کشیده می شوند و به تدریج مفصل شکل و تراز خود را از دست می دهد. پزشکان نمی دانند چه چیزی این روند را آغاز می کند و به نظر می رسد یک مولفه ژنتیکی در پشت این بیماری نهادینه شده است. اگرچه ژن های شما در واقع باعث روماتیسم نمی شوند اما می توانند شما را نسبت به بیماری‎های عوامل محیطی مانند عفونت با برخی ویروس ها و باکتری ها مستعدتر کنند.

 

 

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به روماتیسم را افزایش دهند عبارتند از:

جنسیت: زنان بیشتر از مردان به مبتلا می شوند.
سن: می تواند در هر سنی رخ دهد اما بیشتر در سنین میانسالی شروع می شود.
سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده شما به آرتریت روماتوئید مبتلا باشد ممکن است خطر ابتلا به این بیماری افزایش یابد.
سیگار کشیدن: استعمال دخانیات خطر ابتلا به روماتیسم را افزایش می دهد به خصوص اگر استعداد ژنتیکی ابتلا به این بیماری را داری و همچنین به نظر می رسد سیگار کشیدن این بیماری را تشدید می‎کند.
محیط زیست: اگرچه درک درستی از آن وجود ندارد اما تماس با آزبست یا سیلیس ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
چاقی: به نظر می رسد افراد به ویژه زنان 55 سال به بالا دارای اضافه وزن یا چاقی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا هستند.

 

 

عوارض

پوکی استخوان: خود آرتریت روماتوئید همراه با برخی از داروهایی که برای روماتیسم استفاده می شود می تواند خطر پوکی استخوان را افزایش دهد که استخوان های شما را ضعیف و آنها را مستعد شکستگی می کند.
گره های روماتوئید: این برجستگی های محکم بافت معمولاً در اطراف نقاط فشار مانند آرنج تشکیل می شوند که با این حال این گره ها می توانند در هر نقطه بدن از جمله ریه ها تشکیل شوند.
خشکی چشم و دهان: افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند بسیار بیشتر دچار سندرم شوگرن می شوند ، اختلالی که میزان رطوبت چشم و دهان شما را کاهش می دهد.
عفونت ها: خود بیماری و بسیاری از داروهایی که برای مقابله با آرتریت روماتوئید استفاده می شود می تواند سیستم ایمنی بدن را مختل کرده و منجر به افزایش عفونت شود.
سندرم تونل کارپ: اگر آرتریت روماتوئید مچ دست شما را تحت تأثیر قرار دهد التهاب می تواند عصبی را که بیشتر دست و انگشتان شما را تحت فشار قرار می دهد فشرده کند.
مشکلات قلبی: آرتریت روماتوئید می تواند خطر سخت شدن و انسداد عروق و همچنین التهاب کیسه ای را که قلب شما را محاصره می کند افزایش دهد.
ریه: افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید در معرض خطر التهاب و اسکار در بافت های ریه هستند که می تواند منجر به تنگی نفس پیشرونده شود.
لنفوم: آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به لنفوم و گروهی از سرطان های خون را که در سیستم لنفاوی ایجاد می شوند افزایش می دهد.

 

منبع : www.mayoclinic.org